Mijn hart is er al. De rest volgt komende maandag. Gaan of niet gaan, dat was de vraag gedurende de afgelopen dagen volgende op de aardbeving, de tsunami en de perikelen rond de kernreactoren. Oorspronkelijk was de reis op maandag 21 maart gepland, het wordt nu dus 28 maart.Mijn schildklier is volledig ontwikkeld, melk en spinazie waren al geen favorieten, mijn dormitory bevindt zich ofwel op de begane grond of op één hoog. 32 verdiepingen traplopen wanneer de lift zonder stroom gezet moet worden is er niet bij. Mijn hart doet echter zeer. Ofschoon al mijn Japanse vrienden en kennissen me verzekeren dat ze fysiek ongedeerd zijn, wil ik ze toch graag zien en waar mogelijk helpen. Takuo-san werkt in Sendai en leidt het watermanangement van de aanleg van een metrosysteem. Er valt niets meer te managen. De modderstroom kwam tot stilstand op drie kilometer van zijn appartement, dankij een dijklichaam van een verhoogde snelweg. Van die dingen dus. Daar wil ik het graag met hem over hebben.
Nou Pim, we snappen dat je het daar met 'hem'over wil hebben...gelukkig dat je het daar ook met hem 'face to face'over kunt hebben, wat een geluk.
BeantwoordenVerwijderenWe willen je op deze manier alle geluk wensen in het, zoals het er nu uitziet, het komende jaar!! Je snapt dat we op de hoogte worden gehouden! Dat is voor ons weer een geluk!
Dus, pluk de dag voorlopig, we wensen je een goeie reis en vlucht en veel sterkte met alle afscheidsperikelen. We leven mee!
Liefs
Henk en Angélique